De geschiedenis van Kawaii, van Hello Kitty tot Squishy

Meestal vertaald als "schattig", kawaii is een van de meest gebruikte Japanse woorden in het Westen.

In bredere zin beschrijft hij de cultuur van het vieren van alle lieve dingen en het omarmen van fictieve personages zoals de belichaming van positiviteit. Dit concept, dat oorspronkelijk een typisch Japanse culturele trend is, is snel uitgegroeid tot het wereldwijde fenomeen dat het nu is en verspreidt zich in vele aspecten van het moderne leven, waaronder kunst, mode, technologie, speelgoed (Squishy) en zelfs het eten.

Cultuur wordt verondersteld te zijn kawaii uit Japan begon in de jaren zeventig, toen tieners het schrijven van hun eigen kinderen ontwikkelden. Onder verschillende namen, zoals marui ji (rondschrijven), koneko ji (kitten schrijven) en burikko ji (nepkind schrijven), had het gestileerde schrift gebogen lijnen, vergelijkbaar met noedels, naast harten, cartoon sterren en gezichten. Sommigen zijn van mening dat deze trend een reactie was op de rigide cultuur van het naoorlogse Japan, en dat deze schattige nieuwe stijl jonge mensen in die tijd in staat stelde hun individualiteit te uiten. Hoewel de meeste scholen marui ji verboden, werd deze speelse stijl in de jaren tachtig populair bij adverteerders en leidde het tot de uitvinding van een van de personages kawaii de beroemdste van vandaag.

In 1974 lanceerde het Japanse briefpapiermerk Sanrio zijn iconische karakter, Hello Kitty. Ontworpen door Yuko Yamaguchi, werd de super schattige witte kat - zonder mond en met een roze strik - eerst gedrukt op een vinylportemonnee. Bijna vijftig jaar later wordt Hello Kitty wereldwijd erkend, op talloze producten gezet en heeft zelfs een eigen thematrein.

In 2008 benoemde Japan de officiële toeristische ambassadeur van Hello Kitty en nodigde de rest van de wereld uit om de trotse identiteit te vieren kawaii van het land.

Sinds Hello Kitty hebben Sanrio en vele andere fabrikanten schattige personages ontwikkeld die, hoewel fictief, ook popiconen zijn geworden. Denk aan Pokemon Pikachu, de Afro Ken-hond en zelfs de emoji's - ze hebben allemaal één ding gemeen: schattig! Karakters kawaii zijn over het algemeen ontworpen om een ​​onevenredig lichaam, een groot hoofd, grote ogen, een kleine neus en weinig of geen gezichtsuitdrukking te hebben. De afwezigheid van emoties maakt ze juist zo schattig, omdat het toeschouwers toestaat om zichzelf op het personage te projecteren, of het nu een klein kind is of een schattig dier.

Naast consumentisme en stripfiguren, bloeit 'schattig' ook in de kunstwereld. De stijl is zelfs geëvolueerd naar verschillende soorten schattigheid, zoals Guro-kawaii (schattig grotesk), ero-kawaii (schattig erotisch), kimo-kawaii (schattig eng) en busu-kawaii (schattig lelijk).

Een van de hedendaagse kunstenaars die deze stijl heeft aangenomen, is Takashi Murakami, die zijn eigen reeks schattige - en vaak verontrustende - personages heeft ontwikkeld. Murakami is een van de beroemdste kunstenaars in Japan en is de oprichter van de Superflat-kunstbeweging.

Yoshitomo Nara is een andere kunstenaar die wordt beschouwd als geïnspireerd door de kawaii. De in Tokyo gevestigde kunstenaar werd voor het eerst erkend tijdens de Japanse popartbeweging in de jaren negentig en heeft sindsdien bijna 1990 solo-exposities gehad over de hele wereld. Nara is vooral bekend om haar ambivalente schilderijen van kinderen en dieren die zowel onschuldig als sinister lijken.

de squishies Kawaii zijn uitgevonden in Japan. Het is hun zeer sponsachtige uiterlijk dat hen hun iconische naam heeft gegeven. De meeste squishies zijn gemaakt van polyurethaan, een organisch plastic uitgevonden door Otto Bayer in 1937. Het gebruik ervan gaat terug tot vliegtuigcoatings uit de Tweede Wereldoorlog. De Squishies zijn ook erg modieus geworden dankzij de ontwikkeling van cultuur Kawaii. 

Vergrendel al onze Squishys Kawaii en cliquant ici